Miejska Biblioteka Publiczna

Najbardziej znany góralski dowcip opowiadany przez Tischnera ma za bohatera nieśmiertelnego Franka Gąsienicę. "Po mnie nic nie zostanie, oprócz tych paru dowcipów - tym raduję się oczywiście - które Franek Gąsienica wymyśla, a ja, jak ten... rozwiń opis »Najbardziej znany góralski dowcip opowiadany przez Tischnera ma za bohatera nieśmiertelnego Franka Gąsienicę. "Po mnie nic nie zostanie, oprócz tych paru dowcipów - tym raduję się oczywiście - które Franek Gąsienica wymyśla, a ja, jak ten magiel, powtarzam", mówił Tischner podczas jednego z wykładów. Otóż w czasie powodzi w Łopusznej chłopi stali przy moście na Dunajcu i obserwowali, co się dzieje. Przedmiot refleksji był zawsze ten sam: czy woda zabierze most, czy nie zabierze. Ale tym razem chłopów coś zaintrygowało: unoszący się na wodzie góralski kapelusz. Patrzą - stanął na prądzie. Za chwilę - pod prąd. Zaś stanął - i z prądem. "Coz to? Cud?", pyta jeden. "E nie, to Franek Gąsienica. Pedzioł, że ma w dupie powódź i orze". Dowcip ten - góralska wersja wezwania: "Róbmy swoje!" - zrobił zrozumiałą karierę w latach stanu wojennego. Przy różnych okazjach Tischner powtarzał, że nie ma czasów tak złych, żeby nie można było uprawiać nauki, a w szczególności - oswajać świata myśleniem. (fragment) "Czasami się śmieję, że najpierw jestem człowiekiem, potem filozofem, potem długo, długo nic, a dopiero potem księdzem" - mawiał o sobie Józef Tischner. Nowa książka Wojciecha Bonowicza przedstawia wybitnego myśliciela, duszpasterza i publicystę przede wszystkim jako "Józka z Łopusznej", który zjednywał sobie wszystkich ogromnym poczuciem humoru i dystansem do samego siebie. Z połączenia krótkich obrazów powstał barwny portret Tischnera, człowieka nietuzinkowego, wnoszącego ożywczy ferment do polskiego życia intelektualnego i publicznego.

"Kot w pralce" to zbiór felietonów. Wstęp do książki napisał Janusz Głowacki. Z prawie 300 tekstów, ukazujących się w magazynie "Viva!" w latach 2001-2012, wybrane zostały prawdziwe perełki, w których autor w sposób dowcipny, nierzadko z dużą dozą ironii, komentuje rzeczywistość i wprowadza nas na salony.

Wszyscy jesteśmy czytelnikami. Mamy swoje ulubione książki, miejsca do czytania, sposoby układania na półkach i wspomnienia związane z czytaniem. Ale samą "anatomią" czytania nie zaprzątamy sobie głowy zbyt często. Bardziej zajmuje nas treść książek. Tymczasem nasze zwyczaje czytelnicze, sposoby ustawiania książek, zakładania stron, ulubione miejsca do czytania - wszystko to mówi o nas wiele. A książki, które czytaliśmy przez całe życie, w naszej pamięci układają się w rodzaj autobiografii. Pamiętamy o pewnych wydarzeniach, uczuciach, przełomach właśnie w związku z lekturami, które wtedy czytaliśmy. Wędrowanie śladem książek czasem otwiera kolejne szufladki w pamięci. W Polsce nie mamy wielu takich książek o książkach i czytaniu - w przeciwieństwie choćby do literatury anglosaskiej - książka Justyny Sobolewskiej stara się tę lukę wypełnić. Składa się z głosów wielu czytelników i jest tak naprawdę nieukończona, bo każdy mógłby dodać do niej cos´ od siebie. Może też być zachętą do tego, by każdy czytelnik sporządził sobie własny katalog przyjemności związanych z czytaniem.

Człowiek, mężczyzna, piłkarz - historia ludzka.
Obarczony ciężarem niewyobrażalnej tragedii z dzieciństwa, niechętnie i bardzo rzadko mówi o swojej przeszłości. Teraz przerywa milczenie i przejmująco opowiada o sobie, o trudnym dzieciństwie, o tragicznej śmierci mamy, o buncie dorastania i mozolnym pokonywaniu demonów przeszłości. Dzieli się przemyśleniami, jak radzić sobie z przeciwnościami losu, pokonywaniem stereotypów, jak nie zgubić siebie w świecie mediów, opowiada o blaskach i cieniach piłkarskiego życia. W tej książce mówią także najbliżsi Błaszczykowskiego, przyjaciele, piłkarze z Borussii Dortmund oraz trenerzy: Franciszek Smuda, Waldemar Fornalik, Adam Nawałka i Jürgen Klopp.

Drugi arkusz Mapy Tajemnic opatrzony jest tytułem Z dziennika wypraw i, w odróżnieniu od poprzedniej książki telewizyjnego dokumentalisty i tropiciela tajemnic, Adama Sikorskiego, zawiera opis sposobów docierania do sensacyjnych znalezisk. To bardzo praktyczny wykład metodologii badań historyczno-archeologicznych, wielce pożyteczny dla tych, którym samodzielne wędrówki ścieżką tajemnic się marzą. Ale nie tylko aktywni kopacze są adresatami tej książki. Miłośnicy przygodowego sposobu poznawania dziejów mogą, dzięki barwnej reporterskiej formule narracji, przeżyć przygodę, nie ruszając się z domu! Cześć reportaży spisywanych na gorąco, w wykopie, ma jednak wyznaczone inne cele. Zapisy z wołyńskich poszukiwań dołów śmierci naszych rodaków pomordowanych przez UPA na kresach, opisane mottem: Jeżeli zapomnimy o nich, Ty, Panie Boże, zapomnij o nas, są przejmującym apelem donas wszystkich. Podobnie rzecz się ma z piękną, a już blednącą legendą powstania styczniowego. Autor udowadnia, że jest ona fantastycznym splotem zagadek czekających na cierpliwych zwiadowców historii. Dla tych zaś, którzy mimo wszystko oczekują kontynuacji formuły tomu poprzedniego, Z dziennika wypraw zamyka zestaw tajemnic do odkrycia. I komukolwiek dopisze szczęście- nowa wiedza, jak i radość, będą wspólne.